"Onze hulp is nog broodnodig''

Plaatsingsdatum: 14-mrt-2011 10:58:52

DAMME Roemeens adoptiedorp Oltetu bijna vergeten in Damme

Eind deze maand viert de organisatie vzw Adoptiedorpen Roemenië zijn vijftiende verjaardag. Sijseelnaar Fernand Bottelier, betrokkene vanaf het eerste uur, bijt zich nog steeds vast in de problematiek van het Damse adoptiedorp Oltetu. "De werking van onze groep vrijwilligers brandt op een laag pitje. Maar de noden in Oltetu zijn nog zeer groot'', zucht Fernand Bottelier. "Waar blijft het engagement van de gemeente?" door Manu BUYSSE

"De eerste mediabeelden na de val van het regime van Ceausescu waren schrijnend. Spontaan kwamen hulporganisaties toegesneld. Ook de gewone mensen stonden massaal klaar om een helpende hand te reiken. Tal van gemeenten adopteerden toen een dorp in Roemenië en her en der werden inzamelacties gehouden."

Na de revolutie van '89 werd Oltetu officieel als adoptiedorp aangenomen, onder impuls van Daniël Coens. Er gebeurden grootse inzamelingen en er waren verschillende bezoeken. Octaviaan Botnar, afvaardigde van het Roemeense dorp, was hier ooit op bezoek.

Fernand en zijn echtgenote Georgette hebben zich onmiddellijk voor de volle honderd procent ingezet voor Oltetu. Want nog voor de val van het regime had Fernand met zijn echtgenote Roemenië bezocht. "Roemenië is een prachtig land. Als toerist probeerden we toen al kleine spulletjes mee te nemen voor mensen die we op onze reis tegenkwamen. Maar echte duurzame contacten leggen met de bevolking was bijna onmogelijk. Het wantrouwen was zeer groot. Daarbij stond de securitate' op de loer. Contact met het westen was strikt verboden."

Volgens Fernand heeft de plattelandsbevolking van Roemenië het nog altijd zeer lastig. "Roemenië is er de voorbije vijftien jaar op vooruit gegaan. Maar het gaat tergend traag."

Momenteel is alles te koop, maar niet iedereen is kapitaalkrachtig genoeg om zelfs de meest elementaire zaken te kopen. Bij de oudere generatie leeft zelfs de gedachte dat vroeger alles beter was. Niemand had veel, maar iedereen had tenminste iets. Roemenië is een rijk land, maar heeft het moeilijk zichzelf op te richten.

Grote droom

De werkgroep Oltetu' telt nu nog vijf leden: Guido Moens, Regine De Smet, Jenny Geernaert, mijn echtgenote en ikzelf. Onze bescheiden acties worden nu gecoördineerd door Medios Oostende. We zijn vooral vragende partij naar nieuw bloed' voor de vereniging en een duidelijk engagement van onze gemeente.

Want ons adoptiedorp koestert echt nog verwachtingen: Oletu heef nog altijd geen water- of gasleiding en het onderwijs en de medische voorzieningen zijn beperkt en gebrekkig. Het is mijn grote droom om de verwachtingen van Oltetu ooit te kunnen inlossen, besluit Fernand.

20-11-2004