Hart kwijt aan Tanzania

Plaatsingsdatum: 14-mrt-2011 13:51:03

Syl Arickx wil dragers van de Kilimanjaro weerbaarder maken

OOSTENDEVandaag vrijdag 19 september stapt de Oostendse Syl Arickx opnieuw het vliegtuig op richting Tanzania. In dat Afrikaanse land werkt de Oostendse al twee jaar aan twee projecten. Syl geeft er Engelse les aan de dragers van de Kilimanjaro, zodat die beter gewapend zijn tegen uitbuiting. Daarnaast is ze als een tweede moeder voor zeven straatkinderen in een plaatselijk stadje.

Engelse lesSwahili

Tot twee jaar geleden gaf Syl Arickx les in de Heilig Hartschool aan de Clivialaan, maar de reismicrobe liet haar niet los. "Ik reis al vele jaren, maar ik zocht een plaats waar ik me ten dienste kon stellen van de lokale bevolking", zegt Syl. "Zo kwam ik terecht in Tanzania, waar ik terecht kwam in Moshi, een stad aan de voet van de berg Kilimanjaro. Vrij snel kwam ik in er contact met de dragers. Het zijn ongeschoolde dorpelingen die de bagage van de toeristen de berg opdragen. De Kilimanjaro is niet enkel erg hoog, maar bovendien heel gevaarlijk. Door het hoogteverschil hebben velen zuurstoftekort. De dragers krijgen onvoldoende eten en worden onderbetaald. Jaarlijks sterven er toeristen en dragers omdat ze onvoorbereid of verzwakt aan de klim beginnen. Helaas durven de dragers niet protesteren, uit schrik hun enige bron van inkomsten te verliezen."

Samen met een lokale collega startte Syl Arickx het project 'Office on Wheels'. "Met een jeep rijden we door de dorpen die aan de berg grenzen. Ik geef de (toekomstige) dragers Engelse les, ik werk samen met een lokale organisatie die voorlichting geeft rond aids en mijn Tanzaniaanse collega brengt zijn landgenoten de basisprincipes van EHBO bij", vertelt de Oostendse. "Dankzij onze gezamenlijke inspanning staan de dorpelingen sterker in hun schoenen en zijn ze beter gewapend tijdens hun gevaarlijke tocht op de Kilimanjaro. Toch durven ze nog altijd niet protesteren tegen hun slechte behandeling. Mijn uiteindelijke bedoeling is een clubhouse op te richten, waar toeristen en dragers elkaar kunnen ontmoeten. Zonder dat het een commerciële handel wordt, moet het toch mogelijk zijn dat de toeristen geld in het laatje brengen. Zo kan het project op termijn op zichzelf en zonder mijn hulp blijven bestaan."

Voorlopig kan het project van Syl Arickx nog niet zonder financiële hulp van buitenaf, beseft ze.

"Daarom keer ik af en toe terug naar Oostende om geld in te zamelen. Dat geld komt dikwijls van scholen waar ik vertel over de wantoestanden in Tanzania."

Ook de meubel- en kledijbank Medios springt regelmatig bij. Regelmatig gaat er een lading kleren naar Afrika. Het transport verloopt via Belgen die naar Tanzania op reis vertrekken. "Met die kleren heb ik vorig jaar in Moshi twee uitleenbureaus opgestart. De dragers konden de kledij gratis lenen, zodat ze warm ingeduffeld de Kilimanjaro op konden stappen", vertelt Syl.

Syl praat ook met veel vuur over haar zeven straatkinderen. "Als bij toeval kwam ik tijdens mijn eerste Tanzaniaanse maanden in contact met zeven jongens, die nu tussen tien en dertien jaar oud zijn. Ze konden zich niet aanpassen aan de regels van een tehuis en dreigden in de goot te eindigen. Ik huurde kamers voor hen en kocht fietsen. Daarmee kunnen ze naar school rijden. Als ze iets fout hebben gedaan, blijft hun fiets thuis en moeten ze naar school wandelen. Na een week krijgen ze hun fiets terug. Oorspronkelijk beheersten ze enkel de lokale taal Swahili, maar met mij spreken ze Engels. Het is de bedoeling dat ik een kwalitatieve privé-school voor hen vind, waar ze degelijk onderwijs krijgen. Is dat te hoog gegrepen, dan moeten ze langs de straat noten en sigaretten kunnen verkopen. Die koopwaar krijgen ze niet zomaar, want Sinterklaas spelen is niets voor mij. Ze mogen mijn was doen en in ruil daarvoor krijgen ze noten en sigaretten, die ze op straat aan de man kunnen brengen."

Voor Syl Arickx is het belangrijk dat 'haar' kinderen niet langer op straat hoeven te slapen en veilig zijn voor uitbuiters. "Toch hebben ze hun schaapjes nog niet op het droge. Ooit moeten mijn jongens een volwaardige job kunnen uitoefenen. Misschien biedt het clubhuis voor de dragers van de Kilimanjaro wel een oplossing. Het zou mooi zijn mochten mijn straatkinderen daar bijvoorbeeld een internetcafé kunnen uitbaten. Maar voor het zover is, wil ik bij hen zijn om hen verder te ondersteunen. Daarom ben ik blij straks het vliegtuig naar Tanzania te mogen nemen", aldus nog Syl Arickx.

(BVO)

Wie een gift wil doen ten voordele van de dragers of de straatkinderen, kan storten op het rekeningnummer 035-5559097-68 met vermelding steun Tanzania. Je kan haar ook bereiken op sylarickx@yahoo.com.

Syl Arickx vertrekt vandaag vrijdag opnieuw naar Tanzania om er de projecten rond de straatkinderen en de dragers van de Kilimanjaro verder vorm te geven. (Foto BVO)

19-09-2008