Dankbaarheid stuwt Mama Gambia

Plaatsingsdatum: 14-mrt-2011 10:11:54

voort

Er hangen landkaarten aan de muur, her en der liggen krantenartikels en in de gang staat een nieuwe lading hulpgoederen. Wie bij Helena Clybouw thuis komt, kan er niet omheen: de Westendse heeft haar hart aan Gambia verloren. In dat land kreeg ze niet voor niets de koosnaam Mama Gambia.

Gambia is sinds 1965 onafhankelijk en het kleinste land van Afrika. Het ligt aan de westkust van het continent, op zes uur vliegen van Zaventem. Gambia is volledig omgeven door Senegal en wordt doormidden gesneden door de Gambiarivier. Die mondt uit in de Atlantische Oceaan.

Het liefdesverhaal tussen Helena Clybouw en Gambia begint vijftien jaar geleden. "Ik werkte in het vakantiecentrum Zon en Zee. Daar waren vluchtelingen van over de hele wereld. Per toeval sprak ik een paar Gambianen aan. Eerst waren ze heel wantrouwig, maar wanneer ze merkten dat ik het goed met ze voor had, bloeiden ze helemaal open."

Naaimachines

"Ik neusde thuis wat in boeken en ontdekte dat Gambia het tiende armste land ter wereld was. Sindsdien spendeer ik al mijn vrije tijd om het land er weer bovenop te helpen. Via familie en vrienden verzamelen we massa's hulpgoederen: kleren, niet-bederfbare voeding of gewoon geld."

De mond-aan-mond-reclame doet de rest. Medios Oostende schenkt medicijnen voor de ziekenhuizen, het Serruysziekenhuis oude verplegerskleren. Het Sint-Andreasinsituut kiest voor Engelse lesboeken en een lesmarathon (zie kaderstuk). De Nieuwpoortse school Stella Maris ten slotte deed haar oude naaimachines van de hand.

Voor het vervoer kan Helena rekenen op een vrachtwagentje van Waregemnaar Werner Galle. "We hebben elkaar ontmoet toen ik voor de eerste keer de overtocht maakte. Hij is al even gek op Gambia als ik!"

"Hoe je het ook draait of keert, de hele zaak kost ons een fortuin. Daarom zullen we de vzw HandsTogether for the development of Gambia oprichten. Dan mogen we stickers en postkaarten verkopen. Dat scheelt meteen een slok op een borrel."

Kinderen

Ondertussen is Helena al drie keer naar haar "tweede vaderland" gereisd. "Telkens als ik er kom, heb ik het gevoel thuis te komen. Ik wordt er altijd met open armen ontvangen. De vriendschap straalt van die mensen af. Ze noemen me daar steevast Mama Gambia. Dat geeft me een goed gevoel. Er is helemaal geen sprake van jaloersheid."

"In die vijftien jaar heb ik veel zien verbeteren. Wegen worden aangelegd, villawijken rijzen uit de grond. De kinderen gaan langer naar school en ook door onze hulp is het in de ziekenhuizen wat leefbaarder."

"Maar ik heb alweer een nieuwe uitdaging. De regering bouwde een school in een heel arme streek. Geld voor het dak was er blijkbaar niet. Met de inzet vanuit West-Vlaanderen zou het dak er toch kunnen komen. Dan hebben de kinderen weer een mooie toekomst voor zich."

Wie Gambia wil steunen, belt met Helena Clybouw op 058-23.68.79.

05-05-2000